Η πεθερά μου με μισεί...

Έχω την ατυχία να μένω πάνω από την πεθερά μου και την ατυχία να μη με συμπαθεί καθόλου και να μη με θέλει για νύφη της. Βλέπετε ο άντρας μου είναι μοναχογιός τον μεγάλωσε και μόνη της και του έχει τρελλή αδυναμία. Προσπάθησε πολύ στην αρχή να μας χωρίσει, αλλά δεν τα κατάφερε. Μπορώ να πω ότι είναι ύπουλη και κακιά, μας έβαζε συνέχεια να μαλώνουμε, παρόλ' αυτά καταφέραμε κααι επιβιώσαμε.

Όταν έμεινα έγκυος ηρέμησε λίγο και μπορώ να πω ότι με βοήθησε κιόλας. Θα της έκανα εγγόνια βλέπετε, ναι "εγγόνια" γιατί είχα δίδυμα. Όταν γέννησα τον 1ο χρόνο με βοήθησε πολύ, οφείλω να το ομολογήσω. Αργότερα ζήτησα από τον άντρα μου, να πάρω μια γυναίκα να με βοηθάει, για να μην κουράζω τη μητέρα του.Εκείνης δεν της άρεσε καθόλου αυτό και άρχισε να μου βάζει λόγια, ότι η γυναίκα αυτή καλόβλεπε τον άντρα μου. Έτσι την έδιωξα, χωρίς να πω στο σύζυγο μου την αληθινή αιτία.Είχα κουραστεί πολύ κι έτσι δέχτηκα και πάλι τη βοήθεια της πεθεράς μου,οι δικοί μου γονείς είχαν πεθάνει νωρίς.

Μάλλον όμως έπεσα στην παγίδα, μέρα με την μέρα επηρέαζε όλο και περισσότερο τα παιδιά, ώσπου έφτασα στο σημείο να με βλέπουν και να μη με θέλουν, έκλαιγαν και ζητούσαν συνέχεια τη γιαγιά. Το συζήτησα με τον άντρα μου, αλλά μ' έλεγε υπερβολική. Προχθές το βράδυ όμως δεν άντεξα κι έβαλα τα κλάματα, γιατί η μια κόρη μου, η συνονόματη της πεθεράς μου, μ' έκανε να προβληματιστώ σοβαρά. Μου είπε: "μαμά η γιαγιά λέει ότι όταν θα πεθάνεις θα είμαστε συνέχεια μαζί, πότε θα πεθάνεις επιτέλους;" Είναι δυνατόν να σε ρωτάει το παιδί σου, σε ηλικία 4 ετών  πότε θα πεθάνεις; Σοκαρίστηκα. Το είπα στον άντρα μου κι εκείνος ξέρετε τι μου είπε; "Μη δίνεις σημασία αγάπη μου, τα παιδιά σ' αυτή την ηλικία λένε χαζομάρες και ψέμματα, το συζήτησα με την μάνα μου, κι εκείνη το ίδιο μου είπε.

Τι να κάνω εγώ τώρα πως να το χειριστώ; Έχω ή όχι δίκιο;

Το ζήτημα είναι πολύ σοβαρό και σε καμμία περίπτωση δεν πρέπει να αδιαφορήσεις. Συμφωνώ ότι τα παιδιά, πολλές φορές λένε ψέμματα, αλλά όχι τέτοιου είδους, τα συγκεκριμένα μάλλον είναι κουβέντες που άκουσαν. Κατά τη γνώμη μου νομίζω ότι πρέπει να απομακρυνθείτε από αυτή τη γυναίκα το συντομότερο, να αλλάξετε σπίτι, να πάρετε τη ζωή στα χέρια σας, χωρίς να εξαρτιέστε από αυτήν. Δεν εννοώ να μη της μιλάτε ή να μη τη βλέπετε καθόλου, αλλά να το κάνετε όποτε εσείς θέλετε. Και κάτι πολύ σημαντικό: πρέπει να δώσεις στον άντρα σου να καταλάβει ότι είναι πολύ σοβαρή αυτή η κατάσταση.