ΌΤΑΝ Ο ΈΡΩΤΑΣ ΠΛΗΓΩΝΕΙ (Τελευταίο κεφάλαιο )

    Ένας χρόνος πέρασε από την ημέρα που έφυγε ο Σπύρος. Η Χρυσάνθη στην αρχή ένοιωσε πολύ άσχημα, έτσι ακριβώς όπως είχε νοιώσει όταν έχασε την αδερφή της: ένα απέραντο κενό. Δεν πίστευε ποτέ ότι θα ένοιωθε έτσι για ένα παιδί που δεν ήταν δικό της. Άρχισε να αισθάνεται πολύ καλύτερα όταν της τηλεφώνησε ο Σπύρος: «θα ήθελα να μιλήσω με την κυρία ασχημούλα παρακαλώ, είναι εύκολο;».
    Ακούγοντας αυτή τη φράση, η Χρυσάνθη κατάλαβε αμέσως ότι ήταν ο Σπύρος και έβαλαν τα γέλια κι οι δυο. Χάρηκε που τον άκουσε τόσο καλά και ηρέμησε. 
    Ο Νίκος άρχισε να απολαμβάνει επιτέλους τη γυναίκα του και τα κορίτσια του με ηρεμία και ξενοιασιά. Η Χρυσάνθη του αφιέρωνε όσο χρόνο χρειαζόταν, αν και πολλές φορές συμπεριφερόταν σα μικρό παιδί. Τα κορίτσια δεν την κούραζαν καθόλου, η Μυρτώ ήταν πανέξυπνη και άριστη στο σχολείο και η Άννα παρ όλου που έζησε άσχημες καταστάσεις στην παιδική της ηλικία, είχε γίνει μια πανέμορφη δεσποινίδα, καλή μαθήτρια και πολύ καλή ζωγράφος. Είχε ζωγραφίσει έναν πίνακα με το Νίκο και τη Χρυσάνθη αγκαλιασμένους με αφιέρωση: «στους γονείς μου με αγάπη». 
    Η Χρυσάνθη ένοιωθε περήφανη που η Άννα την έβλεπε σαν τη πραγματική της μητέρα, αυτό σήμαινε για εκείνη πως ήταν σωστή η επιλογή της να παντρευτεί τον Νίκο, όσα εμπόδια κι αν αντιμετώπισε.
    Κόντευαν τα Χριστούγεννα και η Χρυσάνθη άρχισε τα στολίσματα, ο Νίκος έφερε ένα βράδυ ένα όμορφο δέντρο και το στόλισαν όλοι μαζί και όταν έβαλαν και τα λαμπάκια τους είπε:
-Λοιπόν ,πριν ανάψουμε τα λαμπάκια σας έχω δυο εκπλήξεις.
-Τι είναι, τι είναι μπαμπά; φώναζαν τα κορίτσια γύρω του
-Τι θα γίνει Νίκο θα μας πεις επιτέλους; ρώτησε ανυπόμονη και η Χρυσάνθη.
    Ο Νίκος πήγε στο cd player και έβαλε ένα cd να παίζει, ήταν το καινούργιο χριστουγεννιάτικο αγγλικό τραγούδι του Σπύρου. Ακούγοντας το. δάκρυα χαράς ήρθαν στα μάτια τους, τα οποία μετατράπηκαν σε φωνές και γέλια ακούγοντας τη δεύτερη έκπληξη του Νίκου:
-Τι έχω εδώ για τα κορίτσια μου; Τέσσερα εισιτήρια για Λονδίνο, θα κάνουμε Πρωτοχρονιά με το Σπύρο μας, αρχίστε να ετοιμάζεστε.
    Τα κορίτσια κόντεψαν να γκρεμίσουν το σπίτι από τη χαρά τους και έτρεξαν να βγάλουν βαλίτσες και να αρχίσουν να ετοιμάζονται.
    Η Χρυσάνθη πλησίασε το Νίκο τον αγκάλιασε και του είπε:
-Αγάπη μου δεν έχω λόγια, για ένα πράγμα είμαι σίγουρη, ότι είμαι πολύ τυχερή που σε παντρεύτηκα και βέβαιη πως μ’ αγαπάς. Φιλήθηκαν με πάθος τόσο ερωτικό, λες και είχαν σκορπιστεί παντού μαγικές καρδούλες.
    Στο Λονδίνο έζησαν υπέροχες οικογενειακές στιγμές γεμάτες αγάπη. Αυτό το καθιέρωσαν και κάθε χρόνο γιόρταζαν τη Πρωτοχρονιά μαζί με το Σπύρο.
    Ο πληγωμένος έρωτας περνάει πάντα με μια δυνατή αγάπη……………

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΤΣΙΑΚΙΡΗ