ΌΤΑΝ Ο ΈΡΩΤΑΣ ΠΛΗΓΩΝΕΙ (ΚΕΦ.28)

 Όταν άκουσε ο αστυνόμος αυτά που του είπε η Χρυσάνθη για το Σπύρο της είπε:
- Θα πρέπει να παρουσιαστείτε μαζί του στο τμήμα να δώσετε κατάθεση όταν ηρεμήσει και ο πατέρας του μαζί.
- Είναι απαραίτητο;
-Και βέβαια κυρία μου, θα πρέπει να εξετασθεί και από δικούς μας γιατρούς. Σας αφήνω εδώ το ένταλμα, να έχετε παρουσιαστεί μέχρι το πρωί, διαφορετικά θα λάβουμε άλλα μέτρα. 
    Μόλις έφυγε ο αστυνομικός ο Νίκος δεν άντεξε κι άρχισε να κλαίει.
-Νίκο σε παρακαλώ μη κάνεις έτσι σε παρακαλώ.
-Δε βλέπεις τι γίνεται; Ο Σπύρος κινδυνεύει να πάει φυλακή, το μόνο που παρακαλάω είναι να μη πάθει τίποτα ο μπαμπάς της κοπέλας
-Μην ανησυχείς, κακό σκυλί ψόφο δεν έχει.

-Χρυσάνθη δε σ' αναγνωρίζω, πως μιλάς έτσι;
-Γιατί ψέμματα λέω;
    Άκουσαν την πόρτα του Σπύρου ν' ανοίγει και σηκώθηκαν όρθιοι. Εκείνος τους ρώτησε τι είχε γίνει.
-Δε θυμάσαι τίποτα; τον ρώτησε η Χρυσάνθη
-Όχι αλλά πονάνε τα χέρια μου.
    Η Χρυσάνθη του μίλησε για όλα όσα είχαν γίνει, αλλά ο Σπύρος το μόνο που θυμόταν ήταν που είχε έρθει η κοπέλα.
-Χρυσάνθη γιατί δε θυμάμαι τίποτα;
-Γιατί είχες πάθει κρίση και είχες βγει εκτός εαυτού. 
    Ο Σπύρος έσκυψε το κεφάλι και τη ρώτησε:
-Είδε και η Βάνα το όνομα της κοπελιάς την κρίση μου;
-Ναι, απάντησε η Χρυσάνθη, μη μπορώντας να πει ψέματα. 
    Ο Νίκος του είπε να πάει να ετοιμαστεί για να πάνε στην ασφάλεια, ο Σπύρος τον υπάκουσε και σε 5 λεπτά ήταν έτοιμος, πήγε και η Χρυσάνθη μαζί τους παίρνοντας μαζί της όλα τα ιατρικά αποδεικτικά για την κατάσταση του Σπύρου.
    Όταν έφτασαν εκεί μπήκε πρώτα μέσα ο Σπύρος μαζί με κάποιον ειδικό γιατρό της αστυνομίας και μετά φώναξαν τη Χρυσάνθη. Ύστερα από μισή ώρα συνομιλίας, τους άφησαν να φύγουν και τους είπαν πως θα έχουν πρόβλημα μόνο αν τους έκανε μήνυση ο πατέρας της Βάνας.
    Τις επόμενες μέρες ο Σπύρος δεν έβγαινε καθόλου από το δωμάτιο του, ούτε για να φάει. Η Βάνα δεν εμφανίστηκε καθόλου, ευτυχώς ο πατέρας της δεν έκανε μήνυση. Ο επόμενος μήνας ήταν ένα μαρτύριο, ο Σπύρος πάθαινε συνέχεια κρίσεις και αναγκαζόταν η Χρυσάνθη να τον κλειδώνει. Τα κορίτσια τις περισσότερες ώρες έμεναν στην κυρία Ντίνα, καλά που ήταν κι αυτή. 
    Ένα μεσημέρι ο Νίκος πήγε αποφασισμένος να βάλει το γιο του σε κλινική, γιατί όλοι ζούσαν ένα μαρτύριο και δεν μπορούσε να συνεχιστεί αυτό, άσε που φοβόταν μήπως κάνει κακό στον εαυτό του και πεθάνει κι αυτός σαν τη γυναίκα του.
    Η Χρυσάνθη ήταν ανένδοτη, δεν  ήθελε να κλείσουν το Σπύρο σε μια κλινική, θα τον έκανε η ίδια καλά έλεγε και ξανάλεγε. Τελικά,όσο κι αν ακούγεται τρελό, τα κατάφερε, του πήρε και έναν δάσκαλο και τον διάβαζε σπίτι, έτσι δεν ξαναπήγε σχολείο. Το πιο σπουδαίο όμως ήταν που ηχογράφησε τα τραγούδια του και τα έστειλε σε εταιρείες δίσκων και έκαναν πάταγο, όλη έψαχναν αυτή την υπέροχη φωνή. Η Χρυσάνθη είχε γίνει ο μάνατζερ του και ο Νίκος είχε αναλάβει τα κορίτσια.