ΜΙΑ ΖΩΗ, ΕΝΑ ΤΑΞΙΔΙ ΚΕΦ.2

ΖΑΚΥΝΘΟΣ

     Η Ελένη και ο Κώστας τα κατάφεραν στη Ζάκυνθο, έφτιαξαν ένα πολύ ωραίο σπιτικό κι ένα πολύ καλό κτήμα. Το κυριότερο όμως ήταν ότι είχαν γίνει μια από τις πιο καλές οικογένειες της Ζακύνθου , όλοι είχαν να λένε τα καλυτέρα και γι’ αυτούς αλλά και για τα παιδιά τους την Αγνή και το Γιωργάκη.

Η Αγνή και ο Γιωργάκης ήταν πολύ αγαπημένα αδέλφια .Ο Γιωργάκης σα μεγαλύτερος πάντα πρόσεχε και υπερασπιζόταν την αδελφή του ,κι εκείνη όμως τον άκουγε πάντα και τον λάτρευε.

      Η Ελένη κι ο Κώστας δεν ξεχώρισαν ποτέ τα παιδιά , τα μεγάλωσαν σαν πραγματικά αδέλφια, βεβαία δεν έμοιαζαν καθόλου μεταξύ τους .Το ένα είχε μαύρα μαλλιά και σκούρο δέρμα και το άλλο κόκκινα μαλλιά και άσπρο δέρμα. Αλλά και γι’ αυτό η Ελένη είχε βρει λύση. Όταν την ρωτούσαν πάντα έλεγε: « Έτσι ήταν η μάνα μου ,κοκκινομάλλα κι ασπριδερή,εγώ έμοιασα  του πατέρα μου».

        Είχαν περάσει τα χρόνια, τα παιδιά  πήγαιναν Γυμνάσιο. Η Αγνή στην πρώτη γυμνασίου κι ο Γιώργος  στη τρίτη. Κι οι δυο ήταν αστέρια  στα μαθήματα, η Ελένη κι ο Κώστας ήταν περήφανοι  και για τους δυο. Η Αγνή εκτός από τα μαθήματα  ήταν πολύ καλή και στα χωράφια. Δούλευε με τις ώρες διπλά στον πατέρα της. Φύτευε άπειρα λουλούδια και φυτά και μάλιστα ανακάλυπτε νέες καλλιέργειες. Συνέχεια έλεγε πως θα γίνει γεωπόνος και τα φυτώρια του Κώστα Λυμπερίδη θα γίνουν ξακουστά και θα λέγονται φυτώρια κόρης Λυμπερίδη. Ο Κώστας , κάθε φορά που τ’άκουγε αυτά δάκρυζε κι η Αγνή τον ρώταγε:

 –Γιατί κλαίς καλέ μπαμπά;

-Από τη χαρά μου κόρη μου (έλεγε εκείνος).

 Ο Γιώργος από την άλλη ήταν πολύ καλός στα μαθηματικά και τη φυσική. Πάντα έλεγε ότι θα γίνει επιστήμονας της ΝΑΣΑ και θα ταξιδέψει στο διάστημα. Στο δωμάτιο του υπήρχε  ένα τηλεσκόπιο συνέχεια παρατηρούσε τα άστρα , τις εκλείψεις κι ότι γινόταν στον ουρανό. Ο Κώστας βλέποντας το πάθος που είχε γι’αυτό, του αγόραζε συνέχεια βιβλία για το διάστημα κι εκείνος τα διάβαζε χωρίς σταματημό. Όταν πήγαινε σχολείο για ενημέρωση όλοι οι καθηγητές του ‘λεγαν το ίδιο πράγμα "Αδέλφια είναι αλλά καμιά σχέση το ένα με τ’άλλο". Η Αγνή είναι πρακτικός άνθρωπος ενώ ο Γιώργος  της ανάλυσης. Μπράβο σου όμως κυρ-Κώστα γιατί κι οι δυο είναι πολύ αγαπημένοι και στηρίζονται πολύ μεταξύ τους. Πάντως με την πρώτη ματιά δεν τους λες καν αδέλφια. Όποτε τ’ άκουγε αυτά ο Κώστας βούρκωνε και ένα βάρος πλάκωνε την καρδιά του, γιατί αυτός ήξερε ότι η Αγνή δεν ήταν κόρη του άσχετα αν την αγαπούσε σαν πραγματική του κόρη. Μια μέρα που ήταν τα παιδιά στο σχολείο είπε στη γυναίκα του: 

-Ελένη τι θα κάνουμε με την Αγνή;

-Τι να κάνουμε βρε Κώστα;

-Νομίζω ότι κάποια στιγμή πρέπει να της πούμε την αλήθεια. Τότε η Ελένη πετάχτηκε σαν ελατήριο από την καρέκλα και άρχισε να ουρλιάζει και να λέει:

-Μη τυχόν και κάνεις καμιά βλακεία Κώστα κάηκες !Δε θέλω να χάσω την Αγνή μου άκουσες ; Βγάλτο αυτό από το μυαλό σου.Και το θέμα έληξε εκεί.