ΚΛΕΜΜΕΝΗ ΑΓΑΠΗ (16)

Όταν ανέβηκε πάνω η Κική, η Μαρίνα της είπε ότι την είδε ο Παύλος.

-Ότι και να του κάνεις εσύ αυτός λιώνει για σένα, διαπιστωμένο. (Είπε η Κική)

-Τι είναι αυτά που λες βρε Κική μου;

-Έπρεπε να τον έβλεπες πως έκανε όταν άνοιξε τα μάτια του και δε σε είδε.

-Τι έκανε δηλαδή;

-Πετάχτηκε όρθιος και σ’ έψαχνε, σα τρελός έκανε. Πάντως τραγουδάει πολύ ωραία και αυτό το τραγούδι, νομίζω φιλενάδα πως το έγραψε για σένα.

-Ναι και μένα μου μπήκε αυτή η ιδέα.

-Δε μου είπες όμως που τον συνάντησες και τι έγινε, γιατί είμαι σίγουρη πως κάτι έγινε.

Η Μαρίνα της εξήγησε πως συναντήθηκαν.

-Ναι αλλά όταν φτάσατε εδώ ήσουν πολύ χάλια.

-Ναι γιατί ξέρεις τι μου είπε;

-Τι;

-Ότι γνώριζα ότι η γυναίκα του είχε σχέση με το Δημήτρη και ότι επίτηδες την άφησα να πνιγεί. Είναι δυνατόν να λέει κάτι τέτοιο για μένα;

-Είμαι σίγουρη πως δεν το πιστεύει, από καθαρό εγωισμό το είπε.

Τους διέκοψε η φωνή του κύριου Κοσμά:

-Κική, άνοιξε λίγο την πόρτα, να σου δώσω κάτι γράμματα που ξέχασε κάτω η Μαρίνα.

Η Μαρίνα κρύφτηκε να μη την δει και η Κική άνοιξε την πόρτα και τα πήρε.

-Έλα Μαρίνα βγες.

-Έφερε τα γράμματα, τα είχα ξεχάσει, δεν μπορώ να καταλάβω γιατί πήγαν όλα εκεί. Για να δω, λογαριασμοί, ένα γράμμα από το Δημήτρη και ένα γράμμα από τους γονείς μου. Η Μαρίνα άνοιξε το γράμμα των γονιών της και έλεγε ότι θα έρχονταν για τις γιορτές. Θα έρθουν οι δικοί μου τις γιορτές, υπάρχει πρόβλημα;

-Όχι, χρυσή μου επιτέλους θα τους γνωρίσω, αν και σκέφτομαι να ζητήσω δύο μέρες άδεια, να πάω στο χωριό μου τη πρωτοχρονιά, θα πάνε η αδερφή μου με τ’ ανίψια μου.

-Λες να ζητήσω και εγώ καμιά μέρα άδεια; Έτσι κι αλλιώς έχουμε κάνει πολλές υπερωρίες.

-Γιατί όχι. Έχεις ακόμη ένα γράμμα, του Δημήτρη. Άντε άνοιξε το να δούμε τι λέει.

Η Μαρίνα άνοιξε το γράμμα και άρχιζε να το διαβάζει:

«Μαρίνα μου σου στέλνω αυτό το γράμμα για να σε αποχαιρετήσω, φεύγω. Πηγαίνω στη Βιέννη, θα δουλέψω εκεί, δεν αντέχω άλλο εδώ , χωρίς την Άννα μου νιώθω ένα μηδέν. Σου ζητώ συγνώμη για όσα τράβηξες μαζί μου, ελπίζω να είσαι καλά, σ’ έψαξα παντού, αλλά δε μπόρεσα να σε βρω. Α ξέχασα να σου πω ήρθε και με βρήκε αυτός ο ηλίθιος άντρας της Άννας. Τον φοβήθηκε το μάτι μου, σ’ έψαχνε σα τρελός, νόμιζε ότι σου έκανα κάτι, ακόμη έχω το σημάδι από τη γροθιά του. Ούτε για τη γυναίκα του έκανε έτσι. Κάτι τρέχει μ’ αυτόν είμαι σίγουρος. Πρόσεχε και πάλι συγνώμη για όλα».  ΔΗΜΗΤΡΗΣ

Η Κική δεν άντεξε και τη ρώτησε:

-Άντε Μαρίνα πες μου τι γράφει θα με σκάσεις.

-Τίποτα, έφυγε στη Βιέννη.

-Και; Μόνο αυτό;

-Πήγε και τον βρήκε ο Παύλος όταν μ’ έψαχνε και δε μ’ έβρισκε και τον χτύπησε.

-Ουάου, τι έρωτας κι αυτός;

-Μη λες βλακείες.

-Πάρτο απόφαση ο Παύλος είναι τρελός για σένα όπως και συ. Πρέπει ν’ αφήσεις ελεύθερο τον εαυτό σου και να το ζήσεις.

-Δεν ξέρω.

-Τι δεν ξέρεις με τον τρόπο σου δεν τον αφήνεις να σε πλησιάσει.

-Τι να κάνω δηλαδή;

-Χαμογέλασε του λίγο, αγκάλιασε τον, μίλα του τρυφερά.

-Δε μπορώ να το κάνω αυτό δεν είναι του στυλ μου

-Μαρίνα σύνελθε, γιατί έτσι πως πας θα τον χάσεις, άφησε τον εαυτό σου ελεύθερο.

-Ίσως να έχεις δίκιο.

-Και βέβαια έχω.

Όταν έπεσε για ύπνο στα όνειρα της ήταν μόνο ο Παύλος………      

-