Η μητέρα της Μαρίνας, στεναχωρήθηκε  ακούγοντας τα νέα για το Δημήτρη.

-Καλά βρε αγάπη μου γιατί; Φαινόταν καλό παιδί.

-Φαινόταν αλλά δεν ήταν, τα φαινόμενα απατούν που λεν κι εδώ.

-Τι σου έκανε δηλαδή;

-Είχε παράλληλη σχέση όσο ήταν μαζί μου, με απατούσε.

-Έχεις δίκιο κορίτσι μου, εσύ πως είσαι, πολύ χάλια;

-Όχι, όχι μαμά μου, δε θα μπορούσα να είμαι καλύτερα.

-Τι εννοείς;

-Γνώρισα τον έρωτα της ζωής μου, αλλά δεν ξέρω πως θα εξελιχθεί ακόμη.

-Δε νομίζεις ότι κάνεις βεβιασμένες κινήσεις;

-Όχι, μην ανησυχείς.

-Που τον γνώρισες; Πως τον λένε;

-Στο Πήλιο τον γνώρισα και τον λένε Παύλο.

-Μμμ, Παύλο ωραία.

-Ήθελα να το ξέρεις και να προετοιμάσεις και το μπαμπά γι’ αυτό.

-Κατάλαβα, πρέπει να  του πω ότι ο Δημήτρης μας τελείωσε. Αν κι αυτός μάλλον θα χαρεί γιατί δεν το πολυσυμπαθούσε.

-Κάτι ήξερε ο μπαμπάς.

-Κρίμα πάντως, γιατί του πήρα και ένα ωραίο δώρο, θα πάει χαμένο.

-Δε πειράζει, μαμά μου, πήγαινε το πίσω και πάρε κάτι άλλο.

-Να πάρω κάτι για τον Παύλο;

-Όχι μαμά, δεν αποκτήσαμε ακόμη τόση οικειότητα.

-Καλά θα δω τι θα κάνω.

-Λοιπόν θα σε κλείσω τώρα γιατί έχω κάτι δουλειές, θα τα πούμε όλα από κοντά σε δυο βδομάδες. Θα κανονίσω να έρθω να σας πάρω εγώ από το αεροδρόμιο.

 Αυτή η βδομάδα στη δουλειά της φάνηκε ότι περνούσε πολύ αργά. Την Τετάρτη το απόγευμα πήγε για αποτρίχωση, είπε να ακούσει τις συμβουλές της Κικής. Την ώρα που τελείωνε χτύπησε το κινητό της, ήταν ο Παύλος.

-Μαρίνα τι κάνεις, καλά είσαι;

-Ναι μια χαρά εσύ;

-Καλά, ανυπομονώ να έρθει η Παρασκευή, να γυρίσω.

-Ναι κι εγώ, για να ξεκουραστώ γιατί είναι πολύ δύσκολη αυτή η βδομάδα στη δουλειά.

-Μην ανησυχείς, θα σε ξεκουράσω εγώ στο Πήλιο. Φιλάκια.

-Φιλάκια.

Τι εννοούσε άραγε;

Μετά από την αποτρίχωση, πήγε έβαψε και έκοψε λίγο τα μαλλιά της. Αγόρασε ένα καινούργιο σετ εσωρούχων και ένα ζευγάρι πυτζάμες. Τελικά έκανε ότι της είπε η Κική. Όταν γύρισε σπίτι, η Κική ικανοποιήθηκε με το αποτέλεσμα και ενθουσιάστηκε με τα εσώρουχα.

-Θα τον τρελάνεις τον άνθρωπο.

-Δεν ξέρω αν θα τα χρησιμοποιήσω.

-Εννοείτε πως θα τα χρησιμοποιήσεις, θα τα φοράς από δω, μη κάνεις πίσω τώρα, για το καλό σου το λέω.

-Καλά, καλά.

Αφού πέρασαν και οι άλλες δυο μέρες βασανιστικά αργά, έφτασε επιτέλους το Σάββατο. Η Μαρίνα δεν είχε ύπνο, ήταν στο πόδι από τις πέντε το πρωί. Κατά τις έξι η Κική άκουσε φασαρία και σηκώθηκε.

-Τι κάνεις παιδάκι μου τόσο πρωί;

-Συγνώμη δεν είχα ύπνο, σε ξύπνησα;

-Δεν πειράζει, για να σε δω, μμ ωραία. Για να δω, φόρεσες τα εσώρουχα; (Άρχισε να της τραβά τα ρούχα για να δει).

-Φτάνει Κική, τι κάνεις; Τα φόρεσα αλλά μη με κάνεις να νιώθω σα καμιά που ψάχνετε.

-Καλά συγνώμη, έλα να σου δώσω ένα φιλάκι και κοίτα να το απολαύσεις. Πάω να ξανακοιμηθώ, τι ώρα θα έρθει να σε πάρει;

-Στις 7.30 θα είναι εδώ μου έστειλε μήνυμα. Στις 7.30 ακριβώς ο Παύλος ήταν εκεί, αφού χαιρετήθηκαν ξεκίνησαν το ταξίδι τους…